Bir yaprak gibi savrulan ömrüm
Bir kış günü belki son bulacak
Ümit ederim güzel bırakacağım
Dünyayı
Güzel diyemem
Yaşadığım onca zamana
Bir el ki uzanmadan toprak olur
Belki
Parlak, yumuşak, ince sırma
Saçları
Ümit ederim belki koklayacağım
İçimde dolu iken yaşama sevincim
Kursağımdan kan kustum
Ben hayal ederken gözlerini
Aşkına tutuşmuşken,
Başıma bela
Olur mu bir nazlı dilber?
Ümit ederim son nefeste iken
Kalbimin içinde saklayacağım
Yürüdüm hep, yürüdük bu yolda
Sen, ben birbirimizi görmeden
Bir gül bahçesinde solmuş güller
Hicranın büyük yarası sararken
Yüreğim bir of bile demeden
Ümit ederim ellerimi kanatmadan
Bu kara yazımı aklayacağım
Nerede güzel günler saklambaç mı bu?
Çocukken mi güzeldi sadece bu hayatta
Hani nerde o gülücükler kırmızı yanakta
Şimdi ben büyüdüm diye mi bu ceza
Ümit ederim bir gün çocuk hayallerimi
Yoklayacağım
Ve yine ümit ederim bir çocuğa dokunacak ellerim
