İki karga

Buğday tarlasından kaçmış

İki erkek karga sarmaş dolaş

Sığınmışlar bu manolya kokulu göl kenarına

Ne biri ay

Ne güneş öteki

Bu utanmaz ikili

Umutlarını yitirmişler saraylıdan


-İki hiçliğin arasında

-Biz iki erkek karga

-Yüzüyoruz pembeliğinde bu şarabın

-Korkuyor saklanıyor bir tünelde

-Yüzüstü bıraktı seni altın kılıcın

-Korkuyor saklanıyor şişko göbeklerin gölgesinde


Bağırdılar

Yüreklerini çarpa çarpa


Saraylı onları izliyordu en başından

Küçük siyah bir tüy düştü göle

Gümüş sakalından