Uzaklara dalıp gidiyorum bu aralar.

Sanki bu dünyaya ait değilmişim gibi gökyüzüne bakıyorum saatlerce.

Şiirlere ,şarkılara ,fotoğraflara sarılıyorum sımsıkı.

Bir ara cılız bir ateşti oysa yalnızlık,

Ne ara yakıp yıktı rengarenk bir yüreği.

Yıkılmış umutların enkazıdır işte yüzüme yerleşen o buruk tebessümler.

O enkazın altında yatıyor; soluk soluğa mücadele etse de sonunda yenik düşmüş karamsar, kaygılı ve korkak birinin tebessümün beyazlarına bürünmüş cesedi.