Başla Muazzez
Sana ait olmayanlara göz diktin diye mi?
Üstüne mi alındın yangınlar taşıyan rüzgarları?
Sana ne dediler?
Dağlara güvenme
Etekleri hep taşlı mı?
Dökme demirden ellerini mi yaraladın?
Tam dalacakken hayal mi bulamadın?
Söyle Muazzez
Gövdende ne saklıyorsun?
Demlenmemiş şiirler mi?
Kaç göz döndü
Sen çıkarken basamakları?
Ağlama soluyor diye çiçekler
Dünya sandığından da beter
Sor Muazzez sana yazılanı
Hak etmiyormuş gibi yapma
Sök al onlardan hayatını
Veresiye yaşıyoruz ya
Uyar bizi Muazzez
De ki yaşanmaz böyle
Kalkın gidelim
Ben gelirim
Geleyim mi Muazzez?
Bir zamanlar görmemişsin
Görmek istememişsin
Pişman ol Muazzez
Ama ölme.
Duyuyorum Muazzez
Konuşurken bile konuşmadığını
Yaşarken bile yaşamadığını
Varlığına alışmayalım diye
Hiç varolmadığını
Görüyorum Muazzez.
Senin acın beni konuşturuyor
Sense kilit vurmuşsun diline
Ne ayıp Muazzez
Sus de bana
Kendin sahip çık acına
Utan Muazzez
Küçücük ellerimle seni arıyorum
Burdayım demedin
Saklanıp dururken aydınlığı hiç mi özlemedin?
Yarının getireceği pişmanlıklardan korkuyorum Muazzez
İyi etmişsin diyorum
Susmakla çok iyi etmişsin
Çiğnemek elde olsa ben de susardım
Lakin izin yok Muazzez
Savaştan kaçmak için izin yok.
Kuşandığım zırhın deliklerinden umut sızıyor
Gör Muazzez
Dişini sıksan sana bulaşırdı umutlarım.
