Öldürmekle suçlandı umut, şimdiyi. Gelecek vadederken iç cebinden çekti aldı zamanı. Ne varsa yaşanabilecekken yaşayanamayan, 'umut'tan soruldu. Takibi zor kelimelerden seçti güzellemelerini ve Takribi bir ömür kadar sürdü cevabı. Uzun lafın kısasını işaret etti göz ucuyla " maviyi düşlerken siyahlar vardı ellerinizde"...
Yaratılıştan sebep umutla hemhal doğdu akıl ve nesi var nesi yok bahse girdi bire hiç veren oyunlara. Bahse konu yaşam, kalbi avucunun içinde atarken dahi umuda göz kırpaktan alamazken kendini, düşünülmeyen sonların akıbeti en önden izlendi. Zararına biletlerin satıldığı sinemalarda...
Hiçbir beklentiyle avutmazken kendini yine de avunmuş olmayı diledi geleceğinde zamanın. Çirkin, soğuk ve karanlık bir pazartesi sabahına uyansa dahi güneşten bekledi sıcağı. Hep kuzeyi gösteren bir pusuladan hallice hep umuda yönelen hayatların iz düşümünde var oldu Tanrı ve seslendi: "Ben Burdayım!"
