Belki sokaklarımız denize çıkmıyordu ama

açılan her penceremiz umuda bakıyordu


umut gözlerinin çöl gibi bakan rengi

sahi, yine seni düşünürken buldum kendimi


düşüncelere dalardım boğulurcasına

bir seni tutum içlerinden sıkıca sarılırcasına


koca deniz gördüm gözlerinde

boğar mıydı deniz beni

gerçi deniz dedim oysa bir dereydi nereden bileyim...