Belki sokaklarımız denize çıkmıyordu ama
açılan her penceremiz umuda bakıyordu
umut gözlerinin çöl gibi bakan rengi
sahi, yine seni düşünürken buldum kendimi
düşüncelere dalardım boğulurcasına
bir seni tutum içlerinden sıkıca sarılırcasına
koca deniz gördüm gözlerinde
boğar mıydı deniz beni
gerçi deniz dedim oysa bir dereydi nereden bileyim...