Kaybetmeye yüz tutmuş gibi,
Bertaraf olmuş gönlüm .
Derdime değme gitsin o kadar harap,
Hevesler uğruna kursakta kaldım.
Yalnızlığa göz kırpmaktan çökmüşüm.
Günahla başlamış dünyanın hezeyanıyım,
Vakitsiz her şeyin vedasıyım ,
Ağlamaklı ve titrek bir sesle yaşıyorum.
Ne zaman gerçek bir tebessüm ettim...bende bilmiyorum.
Hatta bir zamanlar aradan 2 sene geçmesine rağmen 18 olduğumu düşünmüşlüğüm bile var,
O zamandan güzel ne kaldıysa artık orada kalakalmışım,komik.
Bildim bileli sırtımda hançerlerle yaşıyorum,hepsi de elimin yetişmediği yerde,sıkıldım.Ne zaman geçiyor ne dert keder bitiyor.Hep bir heba ediliyorum inanır mısın?Yazarken bile kahroluyorum,tat almıyorum.
Yürüyorum bazen sonra fark ediyorum yürümeyi sevmem ki ben... sonra düşünüyorum ve kalıyorum,
Sigaram tütüyor yine,dumanından ciğerlerime bir sızı düşüyor,sonra yayılıyor ve yine fark ediyorum,acısı yayılınca daha bi hoş geliyor ve çekmeye devam ediyorum .
Uzun yollar katedip bambaşka dünyalara göçüyorum sürekli ve hep eksiliyor ömrümden...
Ama ne önemi var ki,ah üstüne ah ekliyorum ve olan yine bana oluyor.Hem üzülüyorum hem de üzdüğüm için üzülüp berbat ediyorum her gecemi.
Kendimi kandırmaya çalışmaktan bıktım.
Sigaralar neden bu kadar çabuk bitiyor neyse yenisiyle devam edelim...
Bitiyorum anlıyor musun?Hayır bunu düşünmemiştim dumanı çıkarırken sadece dilime vardı, olsun...
Kayboldum ben.Kime ve neye karşı olduğunu biliyorum ama ay tutulması gibiyim uzun zaman aralığıyla bir kere ve kısa süreli benim mutluluğum,o kadar...neyse sigaram bitti,uyumak istiyorum.
Ama son bir şey daha ;
İçimdeki yaralar giderek büyüyor ve sanırım çok yaşayamayacağım.Zaten Yaşanacak iyi şeyler ölümle başlıyor ve ben buna inanmak istiyorum...
İyi Geceler.
