Güneşi içeri davet ediyorum bu gün de
Sırtıma dayalı soğuk duvarın adına yarın diyorlar
Başımız döner, bir yaşamaktır gider hepsinin sözünde
Görürüm de tanıyamam bu diyarları, sahi buraya ne diyorlar?
Nice şehirler büyütmüşüm hepsi eserimdir
Kimi zaman karanlık kimi zaman özgürlük
Kadar uçsuz
Kimi zaman güneşli kimi zaman serindir
Kimi zaman da yıkılmıştır hiç sorgusuz
Zihnimden uyanmışım yorgun ve mutsuz
Burada iki kere iki dört ediyorken mutluluk arıyorlar
Mutluluksa özgürlük kadar umutsuz
Sahi, burası neresi hiç söylemiyorlar
Tanrım, bu genişlik mi beni boğuyor?
Kabusun kendisi mi bu uyandığımız sabahlar?
Kimsenin ağzını bıçak açmıyor
Nerede olduğumuzu onlar da bilmiyorlar
