Tanısam seni yaz yağmurlarında bir kez daha.

Şehrime basmasa bunca hıncahınç yalnızlıklar.

Dilenciler Allah’tan istese bozuklukları, kullarını rahat bıraksa.


Sarılıp birbirlerine, ölmese hastalarım şehrimin çıkmaz sokaklarında

Kuş seslerini, hayatın mucizesi sanmasa doğmamış çocuklarım.

Dökülse şaraplarım şehrimin sokaklarına, temizlese tüm bedenleri.

Şehrim sokakları orospularla anılmasa, pezevenklerin de ismi olsa.

Artık korkmasına gerek olmasa anneler çocukları için,

Şehrimin sokakları bir hayatı öldürmektense,

Oyun parkları yapılsa şehri baştan sona

Göğe ulaşan salıncaklarıyla.


Duyar mı kelimelerimi artık bu büyük insanlık?

Senin, üstümdeki iktidarlığın en şefkatlisini.

Üstün insanların üstümüzde olmayan hakimiyetlerini.


Çocuk düşlerimizi korur kollar mıyız bu kötü şehrimizden kaçmasak da

Korkunç rüyalarımızın peşine düşen polis abiler yetişir mi artık onlara?

Hakim amcalarım mahkum eder mi bizi birbirimize bir ömür boyunca.


Hristiyan mıyız biz acaba milattan önce de?

Dünyaya gelmeden önce de kirli mi geliriz hep?

Bu yüzden mi her gün yıkanır insan,

İbadetler mi temizleriz günahlarımızı,

Yoksa sevişmeler mi, sevişememeler mi?

Ölür müyüz şimdi başkası olmadan kendimize.

Biter mi birbirimizin nefesi olmasa da bu gece?

Sağ çıkar mıyız bu şehirden?


Uyanır mıyız Heybeli’de, Büyük Ada’da sahile vuran balıkçı teknelerin gölgesinde?

Selamlar mıyız sokak köpeklerini bağıra çağıra?

Kediler kaçar mı bizden uyuşuk uyuşuk, kuyruklarını bırakarak kaldırımlara.


Hiç görmediğimiz sahillere vurur mu kıyafetlerimiz?

Bedenlerimiz kalır mı bize?

Ya umutlarımız?

Şişelenip dağılır mı dünyanın başka bir kasabasına?


Ve


Tamir eder miyiz sevgisizlik denen o gerçeği?

Ömrümüzü verir miyiz doğmamış çocuklarımıza?

Doğar mı çocuklarımız bir çırpıda adı umut olarak.

Gece biter mi bir kez daha?

Sabaha zor mu atarız cesetlerimizi?

Giydirir miyiz kefenlerimizi birbirimize,

Ayırır mı bu tensizlik yoksa bizi?

Bu bensizlik beni,

Bu sensizlik seni,

Bu şehirsizlik bizi?

Terli bedenlerimiz uyanır mı bu sonsuz sabahlarında dünyanın?

Tüm sabahlar olmazken biz olur muyuz sabahlara dek birbirimiz?

Sonsuz şiirlere yakışan kadınlar arasından seni seçmesem eğer

Nasıl uzanıp öperdim seni, şehrimi boydan boya yakıp yıkmasaydım,

Bir sabah kirpik uçlarını.