Tene indirgenmiş sevdaların gezegeninde yaşıyoruz çocuk

Ve ceplerimiz yüreğimiz kadar sağlam yama görmemiş

Tüm umutlarımız yolda dökülmüş

Hayallerimiz acının mahkemesinde hüküm giymiş

Giyotine vurulmuş boynu mutlulukların

Hüznün,

Ağlamanın 

Hatta bulutların gözyaşları

Ve dahi 

Gökyüzünün kuşağı yırtılıp atılmış

Yeryüzünün çoktan ırzına geçilmiş

Çocuk

Unutma

Yaşamak öyle pembemsi bir eylem değildir

Siyahın trilyonlarca tonu gizlidir.

Sakın unutma tamam mı?