Unutma

Unutmadım şiiri, ara verdim

Belki de kendiliğinden demlenmeye yolculuktur bu,

Yaş aldım, mevsim değişti ve dünyalar daha şeffaf artık,

Krallık tek,

Eklenemez ona buna,

Taç, ve kararlı olan kimse,

Sapmayan kimse,

Takıyor hep,

Bana gelmeni beklemiyorum,

Zaten uyanıyor mevsimler yüzümde,

Bana sorarsan,

Senin bildiğin yerlerdeyim,

İnsanlığa hak ettiği dil,

Bir gün gelirsen, 

Muhtemeldir, 

Şans değildir,

Kimsenin de suçu değil,

Geçerken uğranılan o tanrı misafirleriyiz,

Ben biraz daha esneyemiyorum,

Biraz orospuluk, biraz cesaret

Bir gün büyüdüğümde,

Biz anlık,

Biz,

Oluruz mutlaka,

Uzaklardan sıcağa sığınıyorum,

Anlık ne varsa

Bir gün zaten buluşuruz,

Biliyorum, kalbim nasırlardan giyinecek olgunluğunu,

Kazanan hep sensin