Unutmak lazım,
Bir aşkı mesela,
Acının bir hançer gibi saplandığı o vazgeçilmez sanılan anda,
Bir sabaha karşı,
Gözyaşın da henüz kurumamışken üstelik
Unutmak lazım.
Üstelik sadece acıları da değil,
Mutlulukları,
Anıları,
En şehvetli anları,
Arzuları,
O en güzel ilk öpücüğü
Unutmak lazım.
Yaşamak lazım bazen,
Hayata inat
ve geçmişi bırakarak.
Bir daha yaşayamayacağına inandığın,
O en karanlık dakikaların içinde.
tıpkı beyaz bir güvercin gibi,
özgürlük arayışında olduğumuzu bile anlamadan
özgürlüğümüzü bulmamız lazım.
Sevmek lazım yeniden.
Bir köpeği,
Bir kalbi
ve bazen
beklenmedik anda gelen yağmuru bile.
Bir daha kimseyi sevemeyeceğini düşündüğün, hatta bu gerçeği bildiğin o an
yeniden sevmek
ve yeşermek lazım.
Yeni acıları hissetmek için,
unutmak,
ve en çok da anlamak lazım
geçmişin acılarını,
ve sonra unutmak,
kaçmadan unutmak,
bırakmak bir öğlen saati denize,
yaşamak,
ve sevmek.
ölmek belki,
hatta öldürmek lazım,
içimizdeki
bütün Tanrı sandıklarımızı.
