Avuçlarımda kan,
Bugün yine seni besledim.
Ruhumda vicdanlı bir savaş,
Davalı tanıklar, arsız mahkûmlar.
Bağışladım bir ömrü;
Ama secdeye gitmiyor başım, neden?
Varlığını reddettiğim gün gibi
Sınıyorsun beni,
Her şey iyiyken ya da öyle görünürken,
Bırak, öyleymiş gibi davranabileyim.
Yetiremiyorum fazlasını.
Katli vacip âşıklar,
Kim gidecek bu cennete?
Herkes mutlu görünüyor uzaktan;
Uzaktan her şey küçük,
Sen bile.
Gülümserken seni anımsadım
Bir küllüğe dönüştürmeden önce beni.
Sokak arası mazilerim, sırtımdaki yük…
Hangisini unuttum ki neyi hatırlayayım?
Mazi bir gaziye yara gibi;
Zaman çabuk mu geçiyor,
Yoksa senin için mi durmuş?
Kimin için saklanır bu mutluluk?
Çıkmaz sokaklarda büyüyen çocuk,
Artık büyüdü,
Ama hâlâ çıkmazda.
Başım eğildi,
Sabrım kalmadı.
Ama gördüm güneşi ufuktan,
Her şeye rağmen doğuyor.
Kime kızsın ki?
O da kavuşamıyor geceye.
Ya kavrulsaydı gece?
Ya gün kararsaydı?
Tersimden kalksam bile değişmezdi.
İnan bana,
Geçen tek şey zaman.
Gözümü kapatınca kanıyor bileklerim.
Terk etmek istedim bu dünyayı,
Ama bırakmıyor sevdiklerim.
Bencilliğim içime sığmıyor artık.
Belki biraz daha zaman geçsin,
Avuturum kendimi, unuturum belki.
Okşarım sabahı,
Örterim üstünü,
Öperim geceleri.
Yak bu evi, bu bedeni,
Ve unut beni.
Seni yine sevilecek biri gibi san.
Benim aklım kaybetti bu savaşı;
İlaçlara boyun eğdi,
Tercihini yaptı tanrı
Ve veda etti herkese.
Semaya selamlar,
Hepinize bir hoşça kal.
Sakın unutmayı unutma:
Bu hayat koca bir yalandan ibaret!
