Ürkek bir leke doğumdan gelen.

Beyninin içinde gezegenler.

Dudak ucu ve Tanrı ne büyük bir şey.

Bardaksız dertlerimiz, eksikliğini hissediyor insan.

Fark edelim mi ölümleri, ihanetleri?

Oturmuşlar burnumuzun ucuna, taşıyalım onları karınlarımıza.

Sevgiyi telaşla yitirmişler.

Harcanmış suları boş santimlerde.

Bebek ve mavi çizgiler... Doğmuş işte insan.

Delikli yatak kılıfları, boşa çalmakta sanatçılar.

Gemiyi son ezişi değil bu, kaptanın.

Ürkek bir leke insanlıktan gelen.