(Hece ölçüsü gözeterek yazdığım ilk ve son şiir/2016)

 

 

Ben senin hissizleştiğin yerden fışkıran oluğum

Sense umutsuzluk durağına ramak kala suyum

Saklamak istesem bir tek gülüşüne sığar ruhum

Düşersen karamsarlık çukuruna ruhuma tutun

 

Sen bir şiirin son kelimesinin eşsiz lezzeti

Ben bir şairin ilk şiirine sıkışan gençliğim

Dur durak bilmez, bilse de beni, uslanmaz benliğim

Hiçbir lisan koyamaz adını bende sensizliğin

 

Geç gelen adalet gibi hikâyemiz ve sözümüz

Öyle manasız, öyle hissiz, bir o kadar özürsüz

Ağızdan çıkan her söz boşlukta savrulur ölümsüz

Şahidimiz sonsuzluk olmalı dürüst ve kusursuz

 

Tutunacak bir avuç içi gülümsemenin

Uğruna dizilecek en güzel methiyeler gibi

Galip çıkamayanlar hipodromunda bir aşktan

Çarçabuk sarar bedeni ölümsüzlüğün

En güzel ölümünse benimle öldüğün