Toprağı çatlatıyor nârımın sesi
Hastaymış gibi vücudumun her uzvu, canım kemikten söküldü sökülecek.
Ne de hevesli
terk etmeye ruhum bedenimi.
Göz kapaklarımda çevriliyor bir vahanın sayfaları
Uzuyor bağın boynu uzuyor uzuyor...
Uzadıkça ellerime, ayaklarıma bulaşıyor bostanın şerbeti.
Uzadıkça yerin dibi, göğün altı genişliyor
Senli şeyler çıkıyor yarılan ve çatlayan yerlerden.
Tohumlar akıyor parmak uçlarından
en verimlisi üstelik güllerin ve incirlerin.
Tanrım akmak ve doğurmak en yücesi mi dinlerin?
