Devşirilmiş zamanın rengiyle
Sararır yaprağın yüzü
Gelir rüzgarla hazan kokusu
Hüzün düşünce sadra
Mevsimler ağlarken bahara
Toprak çağırır asr-ı âhara
Ecelin sesi yankılanır kulaklarda
Güneş biraz daha soğur
Kaderden süzülür keder
Sineye damla damla
Bir avuç toprak uğruna
Ruhlar erdi encâma
