Benim güneşim soğuktur

Isıtmaz kurak topraklarda yalın ayak bebeleri

Onlar ki en harlı ateşte bile üşürler

Bir de güneşim titretir günahsız sefilleri


Söylerim ya ey dost!

Tehlikedir benim aydınlığım bu kafeste

Aydınlık derim de, göz görmez bir nefestir

Onlar ki çamuru ekmek, karanlığı dünya bilmekte


Sinemden bir utanç haykırışı yükselir

Karnım doyuyorsa suçluyum!

Zelil görülüp ırkı 

Zincirleniyorsa çorak bakışlı küçükler 

Eğer birleşip masum gömen hançerleri durdurmuyorsa,

Susturmuyorsa musiki ritimli topları semalarda uçuşan,

Eğer uzanmıyorsa bu zulme 'dur' diye ellerim

Uyku tutarsam suçluyum!


Benim güneşim soğuktur 

Nicedir ısınmaz vicdanla kavrulan yüreğim

Söylerim ya ey dost!

Ben, o melek olan miniklere

Kanat olamazsam suçluyum!