bir ütopyadır aklıma düşen
karanlık düşüncelerden geçen
açmayı bekleyen çiçekti ruhum
amansız bir dolu vurdu..
bekleyen ve beklenen nafile
bu yolda dönülür mü geriye?
tutsak yürektir ağlayan ve ağlatan
timsah gözyaşlarıyla karışan.
dönülmez yolların serseri bekçisi
insanı bitirendir düşünceleri
çıkmaz oldu bağda üzüm
gülsende deli dediler gülmesende.
hassas oldum, sessiz oldum,
defalarca derin sulara karıştım.
deryalarda,
balıklara anlattım derdimi
boğulan tek ben değilmişim onu anladım.
kuşların bile adı var
altın harflerle aklıma kazınan.
sevgiye hasret, ilgiye hasret,
çırptıkça kanadını özleme çarpan..
