Bir umut;
Denize, gökyüzüne ve bir çift göze
Bilsen, öylesine mutsuz ve öylesine
Güzel
Bir kitabın ilk kokusu gibi
Ya da bir kadehin sevgilisi
Kocaman hüznüyle mutlu,
Mutsuzluğuyla sakin ve düşleriyle asil.
Yeryüzünden kopuk
İkili dünyanın perisi
Pek az insana uğrarsın; yeraltında dahî.
Ve ben bilirim
Karanlıkta bile parlayan mavi düşleri
Tüm rakamlardan uzak,
Biraz da yorgun sözcüklerle bezeli gülüşleri.
Bir ütopya ki;
Yer yer yağmur ve pus.
Yine de çıkmak istemeyeceğim bir mapus
Adeta
Her yer huzur
Ve her yer güneşli.
Fotoğraf: Hilal Uçar
