Uyanın sabaha nefretim var

Kucaklıyor beni günün ilk saatleri

Biliyor acım yeni

Sabahın tenime ulaştığı gibi bedenim tüm acıları hissediyor

Yaşadığımı bir tokat gibi yüzüme vuruyor 

Bulutlar alaylı 

Avuçlarımda hayal kırıklıklarım

Yatağa mıhlanmış düşüncelerim

Bu sabah tüm gözyaşlarımı ortaya çıkarmaya yeminli 

Gün’aydın dün-ay-dın


Uyan sevgilim

Bana verilen ilk şiirdin sen

Bu sabah kadar sevmedin beni 

Gittiğin günden beri tüm gözyaşlarımı sarı bir kavanozda biriktirdim

Uyan ki sevgilim

İç beni

Doğur senli benli sabahlara

Acele et bekliyor kapımdaki özlemler gölgemi bile öldürmeyi 


Ya Rabb uyan

İnsanlığım acıyor 

Dua ederkenki haykırışlarımdan mı üfledin beni?

Nefes dediğim her duam acıyor

Kollarımdaki kesiklerin yaşamından mıdır yaşamıma kastın?

Kesmediğim her umudum acıyor

Ya Rabb uyan ben uyumaya hazırım


Uyanın saçımı okşamayan her biriniz

Bu sabah bizim ölümümüz var