Fotoğraflarda kalır yüz mevsimi

Virandır kullanılmayan zaman

Karanlıklar gölgeleri yutar

Garip yabancıdır içine ağlayan


Unutulur kapılar, soğur duvarlar

Bilinmez arkasında saklananlar

Belki bahar vakti geçer önünden

Kalbinde kışlayan tüm ölü kuşlar


Koşar mevsimler, siyah yaslar küser

Ağıtlar geçmişin izlerine basar

Gözlerin ılık bir rüyadan uyanır

Sevdayla canlanınca gömülü gürültüler