Ne adımladığın sokaklar var önümde ne de sana nefes olan havanın esintisi. Aynı manzaranın seyircisi de olmadık, batan güneşin huzurunda da kaybolamadık seninle. Bir gündüzü daha yolcu etmedik gecenin sessizliğine. Ne de çok yaşanmamışlıklar var gerçekliğimde.
Şimdi ise hiçbir zaman görmeyeceğin bir diyarın banklarına bırakıyorum tüm hayallerimi. Bakamayacağım o gözlerinde, bir daha duyamayacağım sesinde kaldı aklım. Biliyordum oluru olmayan bir yolun valizi hazırlandı gönlümde. Kim bilir belki de tam da şimdidir uyanma vakti.
