Gözlerimi kapattığımda batan bir gemide buldum kendimi,

Bütün kötü şeyler suya karıştı sanki

Güzel şeylerin azlığının ardındaki sızıyı taşıdım ömrüm boyunca

Öğrenemediğim, kalbimin almadığı her duygu,

İntikam almak ister gibi hesap soruyor şimdi bana...

Sustuklarım gözlerimde birikmiş ve akıyor şimdi denize,

Beni ardında bırakmış herkesin sevgisini yazdım suya!

Sırf unutmak için

Sanki söküp atmak mümkünmüş gibi,

Sanki çocuk gibi ağlayınca geçecek;

Sanki tüm yaşlara isyan edince zaman geri gelecek

O kadar inanmıyorum ki mutlu sonlara,

Yoluna girmesini beklediğim her şey uçuruma sürükleniyor

Etrafımda imdat sesleri ve harcanmış umutlar kayboluşlara

Ben miyim rehberi savruk yolların?

Ben miyim rotası kayıp hayallerin ve batan gemilerin?

Kötü giden her şey uydum halinde sanki

Ben kaçtıkça etrafımda acı daireler çiziyorlar

İstemiyorum tuzaklara düşmeyi,

İstemiyorum acıdan uydular ve kötüden düşler

Hiçbir önemi yok hislerimin

Eski halimden eser yok,

Yok hiçbir anlamı şiirlerimin

Korkaklardan nefretle yitirdiklerim,

Ve varlığına ant içtiğim yiğitliğim

Özür diliyorum,

Cesur değilim, kalmak istiyorum

Cesur değilim, ağlamak istiyorum

Cesur değilim, koşmak istiyorum

Aklımın ucu uçurtmalara bağlı

Hayır, şimdi olmaz

Herkesin gördüğü bu rüya gerçek olmamalı!

Uçurtma dallara takıldı,

Göremiyorum

Beni fark etmemeliler

Susuyorum

Iskaladım hayatı

Cesurdum

Ve ölüyorum