şimdi,

uzak kentlerin birindesin

geride kalan üç beş kişi 

yalnızlığın ateşiyle yanıyorsun

halbuki, biraz uzaklaşmak iyi gelecekti

güya, 

geçmişin arı kovanı gibi vızır vızır beyninde

gelecek meçhul

özlüyorsun anneni

toprak altında yatanı,

babanı

zihninden kovmak istedikçe

tekrar tekrar,

zamk gibi 


uyanıyorsun,

baş ucunda yarım bardak su,

geceden kalan, bitmemiş bir kitap

en vurucu cümlesi hala aklında

odana güneş ışıkları dolmuş 

için zifiri karanlık, gece

yüzüne çarptıkça o kireçli suyu,

kendine geliyorsun

aynada gördüğün yüz,

hem tanıdık hem yabancı

şimdi, uzak kentlerin birindesin