Bir eller ki tuttum
Çok başka şehirdeydim
Sildim haritalardan
Çoktan unuttum
Sokağına çıkardı, bir metroydu
Evet Yenimahalle’ydi, hava bulutlu
Yeni çıkmıştı yataktan sıcacıktı
Nasıl da sarılmıştık
Çoktan unuttum
Konuşamadım ama çok öptüm
Çok öptüm uzaktaydı, unuttu
Başı omzumdaydı göremedim
Ağrıyor muydu gülüyor muydu
Nasıl da hüzünlüydü
Çoktan Unuttum
Bu nasıl aşktı bu uzaklıkta
Bir gün öncesi otobüs camlarında
Daha yanımdaydı bunca uzaklıkta
Yaklaştıkça başka biri olurdu
Sonra her ayrılık bir ölümdü
Bir daha görür müydüm, muallakta
Bir eller ki tuttum, bir yüzler ki öptüm
Nasıl evimden daha rahattı soğuk banklar
Bir kız vardı öyle çok uzaklarda
Boynu kızıl yok kokardı
Sızmıştı çocukluğuma kadar
Bir ev vardı hatırladım giriş katta
Yatağı yalnızlığa uzanmış soğuk bir oda
Aldı beni koklattı yastıkları hatırladım
Şimdi kocasıyla başka bir yere taşınmıştır
Neyse ki ben de unuttum çoktan
