Uzakta biri var,
Adını bilmediğim.
Ellerimden kayan yıldız gibi,
Bir gökyüzü sessizliğinde saklı.
Belki onun için doğdum,
Belki de sadece kayboldum.
Şehirlerin bitip
Gözlerimin başladığı yerde,
O var, ama yok gibi.
Bir adım atsak yan yana,
Bir sonsuzluk çıkar aramıza.
Kendi boşluğumda yankılanır sesi,
Hiç duyulmamış bir şarkı gibi.
Onu sevmek mi, yoksa kendimi aramak mı?
Bilmiyorum, bilemiyorum.
Her adımda derinleşen uçurumlar var,
Her adımda daha uzak bir yakınlık.
Gözleri var, belki benim değil,
Dokunamaz ellerim,
Seslenemez dilim.
Bir yabancıyı sever gibi severim,
Bir yabancıdan kaçar gibi.
Bu şehir beni boğuyor,
Her sokak onun adıyla başlıyor,
Ama hiçbir tabelada yazmıyor.
Ben mi eksik, o mu fazla?
Bilmiyorum.
Belki o benim varlığımın hiçliği,
Belki de yokluğumun bir yansıması.
Ama tek bildiğim,
Onu görmek istiyorum.
Uzanamadığım bir kadın o,
Beni içimde boğan bir imkansızlık.
Ve bu şiir,
Ulaşamadığım gerçeğin acımasız yankısı.
