Dilimde kan tadı var.
Saatler olmadığı kadar yorgun.
Sessizlik, sokağın sonundan sessiz
Ve uykusuz her gece ağladığım kuzgun.
Dilimde kan tadı var.
Sıra sıra dizilmiş hâlde umudum.
Kör gece, kör şafak doğurur;
Boşunadır bilgelere sorduğum.
Dilimde kan tadı var, uzaktaki arkadaşım!
Geçmiyor hangi yola başvursam,
Bir musibet değil, kaderin ta kendisi,
Geçmiyor ağlasam, dursam, koşsam...
Böyle gidecek olmalı,
Çivi gibi mıhlanmış ömrüme.
Bahtımın çıkış aradığı yollardan,
Yoluculuğum yine kendimden kendime.
