İstediğim iki, üç şeker alınmadı diye surat asmak istiyorum

Varoluş sancıları içerisinde her şeyi sorgulamak değil


Kalabalık yerler ve çocuklar istiyorum

Herkesten uzaklaşıp karanlık ve sessiz yerlerde tek başıma oturmak değil istediğim


Arkadaşlarımla oyuncak kavgası yapmak istiyorum

İnsanları anlamaya çalışmak değil


Herkesin içinde istediğim yapılmıyor diye ağlamak istiyorum

Kullanılmış ve aptal gibi hissederken herkesten kaçarak ağlamak, bu acımasız dünyadaki en son isteğim


Henüz yazı yazmayı ve okumayı öğrenmemiş olduğum yılları istiyorum

Bu ağır romanları ve şimdilerde tek gerçek dostumun kalem, kâğıt olduğu yılları değil


Tek derdimin hep arzuladığım bebeğin alınmaması olmasını istiyorum

Bunca kötülük, kin, nefret ve acıyla bu hayata devam etmeye çabalamak olmadı hiçbir zaman istediğim


Üzgünüm dünya, sen büyüdükçe ben küçülmek istiyorum.