Nefes alırken, bir yerlere yetişmek için koşarken, yemek yerken, sevilirken, sevişirken, bir kedinin başını okşarken, yürürken, konuşurken, gülerken, bir amaca odaklanırken hep ölüyoruz farkında olmadan...
Mutsuzluğumuz katran karası
Ruhumuzun görünmez yüzüne dantelli beyaz perdeler çekiyoruz
Çiçekler giyiyoruz acıdan yanan tenimize
Görünmüyoruz
Ölüyoruz
Hayat kısa kuşları da öldürdüler sevgili Cemal Süreya
Üzgünüm
