Ayak uyduramıyorum düzene...
Dengimi bulamadıkça soyutluyor, silikleştiriyorum varlığımı...
İçime çekiliyorum...
Bir ritim tutturuyorum zihnimde, yankılarıyla bütünleşiyorum.
Gözler görmek istediğini görüyor,
Kulaklar ağızdan dökülenleri değil kendi zihnini duyuyor.
Bazı durumlarda yetmiyor anlaşmak
İnsan anlaşılmak istiyor...
Yanlışların yalnızlığını yaslıyorum omuzlarıma.
Yadsınamaz gerekçeler geçiyor aklımdan
Sadeleşmek istiyorum...
Akışa yetişemiyorum
Gerekçelerim batıyor ayak tabanlarıma
Gerçekleri görmezden gelemeyişim ıssızlaştırıyor davranışlarımı.
Spotlar yanıyor, gün geceye dönüyor
İçimden çıkamıyorum...
