Hasır sepetini sırtlamış yine bir şafak vakti.
Yola çıkışıda boşunaymış bu vakit,
hasat zamanı çoktan geçmiş.
Yollar hep çamurdan, yüreği ise bir böğürtlen çiçeğiymiş bu kış.
Çatıda bulduğu küçük pilli radyoyu bağlamış beline.
Annesinin ona ninni diye söylediği şarkı çalarmış yollarda ‘Benzemez Kimse Sana’
Ayaklarına kocaman gelen lastikten çizmeleri varmış sapsarı.
Yollar git git bitmemiş, varamamış dedesinin üzüm bağına.
Az gitmiş uz gitmiş,
dereler ve tepelerde bir varmış bir yokmuş yolunun üstünde.
Tam gün doğarken köşe başında,
varmış üzüm bağına.
Küçük bir kulübe varmış tahtadan, çivileri paslanmış.
Torununun sevdiği kocaman kiraz ağaçları,
açmaya yakın bir böğürtlen çiçeği varmış.
Ama kış uzun,
yollar çamur,
ve üzüm bağındaki küçük kulübe çoktan yıkılmış.
Resim: 'Kırmızı Üzüm Bağı' Vincent Van Gogh
