Bu gecenin sonu var mı, bilmem,
Titrek yıldızlar birer birer kayar,
Dalgalar yalvarır sabaha kadar,
Karanlık, usulca ruhuma işler.
Rüzgarın sesinde eski bir ağıt,
Deniz, bir çocuk gibi hıçkırır durur,
Gökyüzü kara bir perdeye sarılı,
Saatler öyle yavaş ki, içim durulur.
Kim bilir sabah gelir mi buraya,
Yoksa sonsuz bir gece mi bu?
Yalvaran dalgalar, kırık dualar,
Karanlıkta kaybolur zamanın suyu.
Ve işte böyle, bir mum alevi gibi,
Titrek bir umut taşır içimde gece,
Yarın sabah olur mu bilinmez,
Ama bu karanlık, uzun sürecek, belli.
