Merhaba
Bu merhaba geçmişime
Nedense bırakamıyoruz birbirimizi
Sende bana ait birçok şey var
Yüzümü gülümsetenlerden tut içimi parçalayanlara kadar
Bir sel gibi üzerime yığılıyor anılar, durun biraz
Gülerken ağladığım pek çok an yaşıyorum
Özlüyorum, kendimi özlüyorum
Bir manzaraya bakarken fırtınayı öngöremeden saf saf hayran kalışımı özlüyorum
Ki ben ne severdim o manzarayı
Görmek istediklerimizi gördüğümüzü
Hatta gördüklerimize o anlamı kendimiz yüklediğimizi çok geç öğrendim
Şaşırdım da
Bana çöp verin, sonra seyredin
Komik bi çocuk gibi
Bu da benimle ilgili
Çok sevesim vardı seni
Ya da sadece bir şeyi
Hakkını da verdim inkar etme
Sonra bambaşka bir şeye dönüştü o manzara
Ya da benim canım artık durup beklemek istemedi
İnsan sevmek kadar
Sevilmektir de
Ben de birilerinin manzarası olmak için gelmiştim
Bir zamanlar güneşliydim
Güneşli havaları kim sevmez
Bulutlarım gelince mi küstün?
Ya da mevsim değişti
Ben özlüyorum yine de
Sana bakınca eriyen içimi
Tebessümümü
Tanışıklığın verdiği güveni
Ben uçurumlardan çayırlar beklemişim
Hayalperestmişim
Ama ne cesaret
Sen bile kendine o kadar güvenmemiştin
Aklım mı yoktu benim?
Kalbim mi coştu?
Yoksa çarem mi yoktu?
Çocukluk belki bilmiyorum
Öğrenemedik beraber dans etmeyi
Bir sürü şeyiydik birbirimizin
Şahidiydik
Ama insan bakmadığı anın
Şahidi olamaz ki
Neden bana döndün yüzünü?
Merak etme hala buradayım
Henüz yok olmadım
Ama artık sana anlatmıyorum hislerimi
En azından tekrarlayan sorulara aynı cevapları vermiyorum
He bir de şey var
Hala sana inanmıyorum
Bu nasıl aşılır?
Kaybettik değil mi
Ne sen bana
Ne ben sana
Bakınca aynı şeyleri göremiyoruz
Aslında yok olduk bir an
O anı da bilmiyoruz
Bu çok geçmişin yası
Bugün sadece hissediyoruz
Sen dediysem
Sen değilsin aslında
O eskiden
Sevdiğim çocuk
Ben dediysem
Tanımıyorsun beni
Henüz tanışmadık
Çünkü en son yıllar önce baktın yüzüme
O son uzun mesajda falan
Son hayal kurduğumuz gün
Biz çok eskiden kalan
İki anıyız sadece
Yaşlandık ama
Yaşamadık her anımızı
Yine de gülümsüyorum seni düşününce
O manzarayı görünce
Şanssızsın bu konuda
Bende pek şahane değil gökyüzü
Olsun yine de sevilecek çok şeyim kaldı
En kötüsüydü galiba
Sevilecek hiçbir şeyim olmadığına inanışım
Sana hak verip kendimi suçlayışım
Zaten terk olmuştum
Ama inkar etmek kolay
Ah nası yandı canım
Yan yanayken
Biliyor musun
Karşındaki bir çift gözde kendi yansımanı görememenin acısını?
Nasıl anlatamadım ben sana
Çok sevesim vardı
Aslında
Sevilmek istediğimden
Bunu da yeni anladım ya
Mucize sende sanıyordum
Ama mucize benmişim
Kalbim kocamanmış
Her şeyi severmişim
Sevilecek bir şey bulurmuşum
Kendimde bulamamışım
Çünkü hep karşımda aramışım
Ama biliyorsun
Ben kocaman dik başlı bir kızım
Bunu da aşarım
Yine de milyonlarca sarılma için
Milyonlarca güzel öpücük
Ve milyonlarca kahkaha için
Teşekkürler
Hıçkıra hıçkıra ağladığımız anların üstü kalsın
Kötü bir anı olmak için fazla uzun bir hikaye bu
İnsanın bitiresi gelmiyor
Hep biraz daha
Bir cümle daha diyorsun
Sanki bu cümle daha iyi anlatacak gibi
Ama hayır
Sadece tekrara düşüyorsun
Sadece bir anı olsan bile
Tesirini seveyim
Zihnimdeki yansımanı
Dudağımdaki tebessümünü
Ama bunların hiçbiri seninle ilgili değil
Bunlar benim
Bu benim yasım.
