Uzun kiprikler

Öyle güzel kirpikleri vardı uzun uzun sanki yelpaze ama her gözü kandırıyor güzelliğiyle nasıl uzamıştı nasıl böyle güzel olmuştu sorası geliyor insanın, o ise hep güzel gözleri suluydu ağlamak tan dedi gözyaşları uzattı kipriklerimi dedi.


Ağlamak ne kadar acıydı ve rahatlatıcıydı o istememişti ki kirpiklerinin uzun olmasını yada ağlamayı, küçük avuç kadar masum yüreği vardı onun dayanamaz iki kelam kötü söze hemen gözleri buğulanırdı.


Bir çocuk gülüşünde gölünü bırakırdı. Kocaman sevgiler isterdi kimse üzülmesin kimse ağlamasın isterdi ama şirine kendisi ağlayarak eritirdi şirinliğini ve uzun uzun kirpikler, dolmuş adeta bir okyanusu barındıran gözler masumluğun gün ışığıydı.


Bugün senin günün gözlerin hiç dolmasın hiç ağlama yeteri kadar uzadı kiprikler.


Günaydınnn