Büyük bir güne daha uyandım bu sabah
Gün ne kadar büyürse sen o kadar küçük bir sığınmacı olursun...
Gök denizin kıyısı bu sabah biraz daha sakin ama yalnızdı "kay kenara!" dedin, kaydım...
Hiç konuşmadan birlikte seyrettik gökdeniz'i..
Sabahların suları hiçbir şeyi silmeden temizliyor geceden kalan tüm yanılgıları..
Büyük bir güne sığınıp kaçmıştım, sen bugün de geldin..
Oltasız martı tuttuk gözlerimizle,
Sen anlattığım hikayeyi anımsadın sadece tebessüm ettin.
Ben ise; aradan geçen onca yıla rağmen azıcık
küskündüm martılara...
Ama kimse bilmez küskünlüğüm de martılara değildi.
O uzun nefesli bekleyişleri, tercihleri ve gidişleri o zamandan beri acıtır beni...
Kıyısına umutla oturduğum ve bir kayığa koyduğum hayalleri bu sefer bir martı almadı biliyorum..
Yas tutmadan yaş akıtıyorum..
Kimseye söyleyemem içimde bir Tanrı'nın öyküsü,
Sefersiz ,yönsüz tıpkı martılar gibi..
Sadece zamanının, yolunun, yönünün birleştiği bir anda kaldılar.
Uzun nefes çektik...
Baktık,
Tüm bilinmezliklere rağmen
İkimizde çok sevdik.
