Uzun sürmez bu gülüşler
İyi bak göğün mavisine
geceyi içine almadan önce
görünmez olur toprağın bağrında biten renkler
ve koşamazsın kırlarda dilediğince
ateşte emekleyenleri fark ettiğinde
uzun sürmez bu gülüşler
iyi bak kuşların uçtuğu yere
koru kanatlarını koruyabildiğince
sindirme, kus; bellemişsen geceyi uzun kılanları
gözün, kulağın figürlere hapsolmadan önce
uzun sürmez bu gülüşler
iyi bak akla karanın çizgisine
kulak ver gecelerden kopan çığlık seslerine
gün doğar, kara mürekkepli yalanlar
beyaz sayfalarla temiz görünür yine
uzun sürmüyor ya gülüşler
kim bilir daha gelmeden yirmisine, otuz beşine
bir el düşman olur; bir neşeye, bir annenin nefesine
iyi bak şimdi bu ellere, iyi bak, işte kiridir bu toplumun!
Vahşetin kızıl gölgesi çökmüştür artık hepimizin üzerine
pek biçimselliği olmayan, sade, öfkeli.
