Koca bir arazi karşılar ilk gözünü açtığında
Ne kadar genişlikte olduğunu bilemezsin
Hayretler içerisinde tüm sesleri dinler,
Her ışığın göz kırpışına heyecanla sevinirsin
Keşfetmek istersin çoğu zaman çevreni
Küçücük kabuğuna sığamaz oluncaya kadar beklemen gerekir
Bunu söyler çevrendekiler ne kadar tatmin etmese de seni
Deli eder bir süre sonra elin kolun bağlıymış hissi
Hop oturup hop kalktığın yerde amansız hayallere dalarsın
Bazen kötü bir rüya gördüğünü farzeder en yakınındaki meleği ararsın
Çünkü bilirsin en çok o korur seni ve küçük dünyanı
Bir vakit gelir sevginin tanımını değiştirme ihtiyacı duyarsın
Verecek ne çok şey vardır içinde sen de şaşarsın
Beğenmezsin çevreni, yalnız bunu da yıkıcı tartışmalarla tadarsın
Hızlısındır akan kanın kadar; dünyayı anlamlandıramaz,
Tutamadan akan her şeye küfrü basar, dönmeyen talihe kızarsın
Arayışın sonu merak uyandırır, sonun başlangıcı bilinmeyen sebeplerle sarar seni
Aldırış bile etmeden koşmaya devam etmeni söyler bazı sesler
Yarışın sesini bile kestiğini, soluğun çıkmayınca anlarsın
Koca koca ahlar içerisinde yaşarken birleştirmen gereken hayatla tanışırsın
Birden çıkıverir karşına ve ummadığın bir anda
Yeniden anlamlanırken dünya, gerçeğin olan rüya gibi karşındayken
Yine de uzun düşler kurmaktan kendini alamazsın
Çünkü sığamayacak kadar küçüktür için içine
Birçok zorluğu aştıktan ve hayalindekiyle yaşını aldıktan sonra
Kendinden parça gördüklerin de yanındaysa
Onlarlaysan vaktinin çoğunda, yorgunluğun farkına bile varmazsın
Yine de boşluk hissi kaplar zamanla
Bir sorumluluk hissedersin omuzlarında
Çoklarına ulaşmak tek gayendir artık
Bazen bu uğurda kendini bile kaybedersin
Uğraştıkça derinleşir yaran bundan aldığın hazla
Gözünü yumduğunda yeryüzüne bazen, bazen sadece göğe açtığında
Yinelenen birçok vaktin seyri yıldırmaz seni
Bittiğinde hepsi geçecek dersin
Seni anlayacaklarını umduğun her anda
Baştan başlamış gibi büyük heyecanla sarılırsın
Çünkü senden bir iz kalacaktır yeryüzüne
İşte bir ders vakti bitimine kalan o beş dakikanın
Seni saran acı-tatlı hatırasını tekrar yâdedecek,
Gelecek nesline kalan bir anı mahiyetinde
Etrafına toplanan kalabalık sofralarda
Seni izleyen meraklı gözlerin önüne sereceksin
Güldüğünde o meraklı gözler
Işıldar gibi olduklarında
Bahçende gül açacak senin nezdinde
Geriye baktığında koca bir kalemin bıraktığı izin
Silinmeye yüz tuttuğunu gördüğünde
Hüzün kaplasa da içini, o meraklı, küçük elleriyle yeni yeni yazmayı bilenler
Seni ve tüm umudunu yeşertecek yeniden
Sahnelenen eserin olacaklar hepsi de
Çünkü bıraktığın mirasın devrini çoktan aldılar bile
