Vakitsiz Bir Ölüm
Bir kış vakti, mart'ın ölüm sessizliğinde
Gönül târumar, dil lâl olur ayrılık vaktinde
Her fâni makbere girecek nihâyetinde
İnsan toprakta döner evvelki hâline
Memleket beyaz bir sükût içinde
Kar, ayrılık hüznüdür
Ayrılığın en acısı ölümdür
İnsan filhakikâ ansızın ölür
Akâbinde hisler hüzne dönüşür
Bu acı, taşıması güç bir yüktür
Ölüm yaklaştıkça kaçan çoktur
Fakat ölümden öte de yol yoktur
Ebedîyet ancak tanrı'ya mahsustur
Vâde sonu gireceğimiz yer elbet tabuttur
Ölüm, dönüşü olmayan bir yolculuktur
Gidene en iyi mükâfat anılmaktır
Kalana tek teselli musallaya sarılmaktır
Yürekler kor ve perişan, gözler muntazır
Giden gittiğiyle kalır, fakat
Gidenler, kalanların dâima hatırındadır.
18.03.2022
Berat Güney
