Bir kalpte büyük bir sevgiye sahipseniz kalbinizin kırılacağına ihtimal vermiyorsunuz. Kalp kırmaktan da korkmuyorsunuz çünkü ne olduğu hakkında hiçbir fikriniz yok. Ama o sevgiyi kaybedince, sizi sevmeyen ve kaybetmekten korkmayan insanlar hayatınıza kolayca girip çıkmaya başladığında bu acıyı en derinden hissediyorsunuz. Bazen bir arayış içinde, bazen ise kaçma peşinde oluyorsunuz. Bir insanı tanımadan kalbinize alıyorsunuz ve acı çekmenin en kısa yolunu seçiyorsunuz. Çok kolay sevdiğinizi sanıyorsunuz. Aslında sevmiyorsunuz, bir boşluğu başkası ile dolduruyorsunuz. Durup dururken kalpleri zehirliyorsunuz.


Hayat çok zor değil aslında. Hayat her şekilde güzel yani. Gördüğümüz kötü şeyler, videolar ve haberlerden ziyade hayat; güzel insanların ve güzel şeylerin, güzel anların, mutlulukların, küçük şeylerin, ne bileyim beraber bir film izlemenin, beraber bir seyahate çıkmanın güzelliğinde zaten. Hayat o'nun sesini duymakta yani, hayat farklı bir şeyde değil bana göre. O yüzden yanlış kalplerde ölmek yerine, doğru kalplerde yaşamanızı öneririm...