Kestirme anlamlara ulaşmasına çabalamadan anlatmak istiyorum kendimi.
Buradaki sıkıntı uzun anlatımlarımı özgürleştirme arzum değil anlatma ihtiyacı…
Kendini ifade etmeye duyduğum bağımlı ihtiyaç onun anlaşılma zorunluluğu ile var…
Hâlâ yazılanda okuyana, söylenende dinleyene, yani hâlâ anlatıldığı kadar anlaşılmaya duyduğum arzu, ifademdeki özgürlüğün özgürlüğünü sorgulatıyor.
Anlaşılamama riskine rağmen ben olarak görülebilme ihtimaliyle riski göze alıyorum ve ateşe atlıyorum…
Çünkü yanmak hiç alev almadan içerde çürüyüp yok olmaktan evla görünüyor…
