Her güzelin bir kusuru olur derler
Benimse,birden fazla kusurum ve
Gurbetten dönmeyi unutmuş göz kapaklarım,
Yastık kiliflarinda ince sizilarla parcalanmis
Gözyaşlarım , göğün yuzune takılı kalmış heveslerim var
Bana baktığında biliyorum gözlerinin aslında
Kimi görmek istediğini,biliyorum ruhların gece yarıları
Gövdemden ağdığını, biliyorum tüm hislerinin üzerime
Yapışıp kaldığını bazen yatıştırdığını ama çoğu zaman
Bakıp kaldığını, bunları, bütün bunları biliyorum
Dağlardan ovalara, hasretin nüksettiği bucaklara kadar yayıldığını
Sevginin ,aşkın hatta korkunun aydınlıklara tecerrüt ettiğini
Çocukluğumdan hatrıma düşen ilk anımmış gibi biliyorum
Fakat ışık zihninin karanlık ırmaklarında ışıl ışıl süzülünce
Henüz kapanmış can kapaklarını bir defa daha aralayacak
İşte o vakit pamuk ipliğine sarılı hayallerin sonsuza dek kopacak
Peşi sıra hüzün doğuracak satır aralarını kovalayan namlular
Bu defa kara kargaların laneti üstüme yapışacak, kafamı karıştıracak
Bir hayli kafesteki kuşu sıkacak lakin varoldurmayacak gece yarısı
İhtimallerini,daha çok ihtilalleri ayaklandıracak da varoldurmayacak
