yokuşlar çıkıyorum
karanlık sokaklarda, önümde bir ışık
varmak istedikçe benden uzaklaşan
görüyorum çok yakın elimi uzatsam dokuncak kadar
ay gülümsüyor, elimde yanan sigaranın ateşine
kaldırımlar ıpıslak aynı ruhum gibi yapayalnız
üstünden geçiyorum onların
yürüdükçe yürüyorum
etrafımı düşünceler sarıyor
düşündükçe düşünüyorum
yaklaştım, çok yakınım kendimi bulmaya
şimdi kimim,
var olma sebebim neydi sahi
düşüncelerde kayboldum yine
hayatın nedeni susmaktır, sustum
güneşe, denize bakıp hayal etmekti, ettim
yürümekti güzel olan, yürüdüm
sevmek evet, sevmek de güzeldi
bir kadını veya bir adamı
var olmak bu kadardı işte
hayat bu kadar,
biz bu kadardık.
asıl yaşadığımız hayat, içimizdi
ve bizi var eden hayatı yaşadık, kendimizi.
