Gitmek kalmaktır da bazen. Düpedüz bir eksende tıkanmaktır. Evet burası büyük bir hüzün locası. Toplum içinde yorgun gezenlere sor bu şehri. Her gün bir döngünün içinde kaybolan tonla insan. Nasıl olur da göremez bu sefaleti?

Alışılmışın dışına çıkıp öylece baktım. Ben bir romandım yazılı kaldım.


Günler değişiyor. İnsanlık koca bir saçmalığın var oluşunun sızıntısını çekiyor. Gün geldi ama devran dönmüyor. Yazmaktan sünger olduğum zamanlarda, kötülüğe kilit vurmuşcasına zaman benim için raks ederken... Ben mi bahsedeceğim sana kederken? Uykusu kaçan çocuk gibiyim.