Beklemeyi kolay kıldığı da oldu şarkıların
Zamanı yoracak kadar bunalttığı da
Hiç bir şeye aldırmadım
Kulaklığımın cızırtısı kadar.
Tempolu yüreyecek kadar bile
Ritmik atmadı adımlarım.
Konuşurken güzeldi imlam.
Yazdıklarımı okurken beğendiler sesimi.
Yüzümü görmeden taradılar saçlarımı
Sildiler sanki izlerimi gökyüzünden.
Uzak evrenlerden
Yıldızlarda görmüyorum artık.
Küçük prens gibi gezegenimde yaşlanıp
Sevdiğim kahramanların,kitaplarında yaşıyorum.
Pembe kalemlerle,sarı sonlar yazıyorum hepsine
Altını çizdiğim cümlelerle ödüyorum
Ne almışsam bu dünya da mutsuzluğa dair.
Daireler büyütüyorum göz altlarımda
Ödüm kopuyor silinecek diye alın çizgilerim.
Her çizgi başka bir hüzün halkası
Ben kırışıklıklarımla büyüyorum
Ömrümü sevdiğim kitaplara adıyorum.
