kuru yaprak bana kendini göstermiyor

şürekasına küskün bir imparatordan icazetle

beni bir kuyunun tepesinde yalnız bırakma

benden sakındığın cümleler,

kendimi sana açıklamanın tek yolu.

şayet kelimelerin anlamlarıyla oynamadıysam

merak etme onları da değiştireceğim.

kaç yüzyıl daha vuruşacağız postmodernizmle?

birbirimizi kavradığımızı zannettiğimiz zamanların,

isa ile alakasını kaç gece sonra anlayacağız?

çünkü sen de epey iyi biliyorsun:

bu ankara soğuyacak günün birinde.

ve ihtimal,

sen beni artık beğenmeyeceksin.


ölmek değildi bu yaşadığımız.

hareket edememenin vakitsizliğiydi.

topraklar bizim topraklarımız değil. 

bana, sana ulaşan bir ben gerek.

duyulmayan bir ses benimki.

görmeye meyilli olmadığın bir yüz.

bir yerden sonra utanacağın bir öz.

hayal kırıklıklarıyla vuruldum.

bütün vücudum parçalandı ancak

bana bahşettiğin kalp,

bir bütün olarak seni çağırır.


canımın içinden çıkıp 

yanıma oturmuşsun.

uykusuz değil yorgunsun.

bir anıyı yanlış hatırlamaktan geliyorsun.

geçmişin belleğinde yarattığı tahribat,

hangi günahın vebaliyle ölçüşebilir?

dar bir geçitten geçerken 

aklına on üç isim gelmesinin sebebi

santa maria delle grazie mi?

durgunlaştıkça denizi gözletme. 

içinden çıkacak gökyüzü,

sana beni unutturacak.


bir kandı bu şeyleri anlamlı kılan.

her şeyimin ötesinde bekleyen.

seninle uçurumlar büyüttük içimizde

o kanla birlikte.

kendi kendine yettiğince yetti.

büyüttü durmadan dehlizlerimizi.

eğer sonsuz olsaydı,

her şeye muhtaç olurdu.

bunu bizden iyi bilirdi.

o kan beni buraya kadar takip etmiş.

ben ki onu

sende kaybettiğimi anımsardım.


belleğim ait değil bana

durmayacağını senden daha iyi biliyorum

hatırlamamız gereken günler var

unuttuklarımız hep yanımızda 

şimdi atla atımın üstüne

orda bir köy var uzakta

günahı koynuma soktuları yıllardan kalan

duy beni caiz değil ayak basmam

kardeşimin kafasını kesip bana aşil tendonunu yollamışlar

sen kaç kurtar buradan anneni

ben peşinden süreceğim izini

hissettirmeden.

çıplak değiliz artık.


hayatımızdaki derin yaralar

hangi yönü gösteriyorsa

oraya çiz rotanı.

ben orada,

yalnız başıma,

özlemenin bedeliyle,

yaşama suçunun kefaretini

ödemeye çalışacağım.

sen üzülme hiç.

uzaklara da gideceğiz.

medeniyeti de kuracağız.

yalnız ikimiz rüyalarda yaşayamayız.

çift üç kişiyle olur.

unutup uyuyacağız.


10 kasım, cuma, 2023