Nasıl da kırılıyor hevesler birer birer
Yaz ortasında nasıl da üşüyor bedenler
Umut gökyüzündeki yağmur gibi değil artık
Düşmüyor damla damla yüreğe
Çöl daha da kurak daha da sıcak
Zaman ise su gibi akıp giderken
Sevenler çok uzak;
Gözden, gönülden, yürekten...
Aynı şehirde belki ama
Bir acısını duyamayacak kadar,
Vuslatı artık özlemle beklemeyecek kadar
Artık nefes olamayacak kadar,
Aynı havayı soluyamayacak kadar...
Ne acı!
Ne acı ki bu bedenler geziyor masum kalplerde
Adım adım yayıyor kendini habersizce
Yürüdüğü yol gezmek içindi oysa
Yürünen yol çaresiz, sessiz
Şimdi bu masum bir kalp belki
Ama acı verici, ürpertici
Belki de sevenler değil bunlar; sadece heves,
Sadece geçici...
