Papatyam,
Ben şimdi çölde faili meçhul bir vaveylayım.
Gündüzümün ışıklarını bombolamış,
Karanlıklarıma ölüm yağdırmışlar.
Bir vaveylanın isyanıyım,
Umutlarımı perişan eden hayal kırıklıklarının haberci kuşuyum.
Bir orman kül oldu, binbir çiçek açtırdığım bağrımda.
Bir hayal viran oldu,
Mezarlığımın kenarında.
Bayım.
Ölüm virane sokağın kardeşiyse ben o kardeşin çocuğuyum.
