Keskinleştirmiyorum tırnaklarımı
Yiyorum dibine, acıyan ete gelene kadar.
Yükselmiyorum artık,
Düşüyorum, gitgide dibe.
Cehennemin şeytanın bile bilmediği o köşesine.
Alkolle tüketiyorum ruhumu, ayıkken elim titreyecek kadar.
Topluyorum boşaltığım bavullarımı,
Yaratana kadar kendi cehennemimi onun cehennemimden doğduğuma mekik dokur gibi.
Aramıyorum bile hata nerde kimde nasıl diye.
Yansın bu dünya içinde benle.
Herkes kimsesiz. Belli etmese de.
