Yavaş yavaş vazgeçiyorum her şeyden
Sessizce, usulca çekiliyorum
Hayata geçirdiğim tırnaklarımı kesiyorum
Gidiyorum, ayak izlerimi siliyorum.
Ruhumun bedenimde ezildiği gibi,
Şerha şerha kesildiği gibi
Biriktiriyorum nefesimi
Son kez mum üfler gibi.
Dikiyorum tenime umutsuzluğu,
İşliyorum yamalı kahkahaları
Kanatıyorum kabuk bağlayan çığlıkları,
Nişangahı doğrulttum bekliyorum
Vazgeçiyorum yarınımdan,
Çırpınan bugünümden.
Senden, serden, kendimden
Namluya asılıyorum.
